کد مطلب:28539 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:21

گنجینه پرسمان » اديان و مکاتب

آيا كشتن فردي از بين بني اسرائيل توسط حضرت موسي و اظهار پشيماني ايشان عصمت او را زير سوال نمي برد؟

حضرت موسي(ع) در كشتن قبطي در دفاع از يك بني اسرائيلي دچار گناه نشده بود؛ بلكه به جهت آن كه در آن شرايط نمي بايست كاري انجام مي داد كه موجب فاش شدن راز او و همكاري او با بني اسرائيل گردد، از درگاه خداوند طلب مغفرت مي كند. خداوند با رفع غم و اندوه موسي(ع) خواسته او را اجابت كرده، مي فرمايد: {H{/Bوَ قَتَلْتَ نَفْساً فَنَجَّيْناكَ مِنَ اَلْغَمِ {w19-24w}{I20:40I}/}H}؛ {Mو تو كسي را كشتي و ما تو را از غصه نجات داديم M}. بنابراين، اين عمل موسي(ع) نيز همانند موارد ديگري است كه پيامبران از درگاه خداوند طلب مغفرت نموده اند. استغفار و توبه داراي مراتب و درجاتي متناسب با عاملين آن است. توبه گنه كاران از گناه است و توبه اهل سلوك از پرداختن به غير خدا و توجه به غير حق و توبه و استغفار واصلان و اولياي كمل الهي مرتبه اي دارد فوق همه اينها. آنان چون مستغرق در ذات جميل علي الاطلاقند و توجه به مقام ربوبي - كه كمال مطلق است - دارند وقتي به خود و اعمال خويش مي نگرند با تمام عظمت و بزرگي آن اعمال آنها را در برابر عظمت بي نهايت الهي بسيار كوچك و مايه سرافكندگي و شرمندگي مي بينند. مانند آن كه مهم ترين دارايي اش مقداري آب گل آلود بود و آن را براي سلطان هديه برد و چون فر و شكوه شاهي را بديد از آنچه آورده بود سخت شرمسار و سرافكنده گرديد. آري علي(ع) همان عبادتي را كه افضل از عبادت ثقلين است در برابر جمال و جلال الهي برگ سبز درويش مي بيند و سر به زير مي افكند و اين خود يكي از عالي ترين مراتب عبوديت مطلقه و فناي في الله مي باشد. از طرف ديگر امام راحل در كتاب «آداب الصلاه» در شرح حديث نبوي {Hليغان علي قلبي واني لاستغفرالله كل يوم سبعين مره H} فرموده اند: براساس توحيد ناب تمام هستي آينه و مرآت تجلي پروردگار است و ائمه هدي: در همه هستي از جمله انسان ها خدا را مي ديده اند ولي برخي از آنها مانند ابوجهل ها و ابوسفيان ها مرائي كدرند و بر قلب پيامبر(ص) زنگار مي زدند. از اين رو حضرتش براي زدودن اين زنگار استغفار مي فرستد. مسأله محجوبيت نفس نيز در مورد آنان در همين راستا قابل تفسير است گرچه نسبت به ديگران اشكال ديگري دارد. به عبارت ديگر حجاب و عيب نفس و... نسبت به مراتب كمالي افراد متفاوت است. معناي ديگر حجاب نفس نيز قصور ذاتي براي نيل به مرتبه غيب الغيوب است. چنان كه پيامبر(ص) فرمودند: {Hما عرفناك حق معرفتك H}.